بررسی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و عوامل مؤثر بر آن در کشاورزان شهرستان زرند در سال ۱۳۹۰

زمینه و هدف: کشاورزان با بسیاری از ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی – عضلانی مانند وضعیت بدنی نامناسب، حرکات تکراری زیاد، حمل بارهای سنگین و غیره مواجه می باشند. بر همین اساس پیش بینی می شود شیوع علائم این اختلالات در این گروه قابل توجه باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی – عضلانی در کشاورزان زراعتکار زرند انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی، 350 نفر از زراعت کاران شهرستان زرند مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. جمع آوری اطلاعات به وسیله پرسشنامه استاندارد نوردیک توسط بهورزان خانه های بهداشت این منطقه انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارspss18  و شاخص های میانگین، انحراف معیار و آزمون های آماری تی زوجی، کای اسکویر و مدل های رگرسیون لجستیک بهره گرفته شد. یافته ها: 98% کشاورزان مردو 98.9%آن ها متأهل و شاخص توده بدنی در 62.9% کشاورزان طبیعی بود. بیشترین و کمترین شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی در طی 12 ماه گذشته، به ترتیب مربوط به ناحیه زانو با 3/58% و آرنج با 19.8% بود. آزمون تی تست گویای ارتباط  معنی دار بین سن و شیوع علائم اختلالات اسکلتی- عضلانی در هر 9 ناحیه مورد بررسی بود. بین متغیرهای وزن و قد و فراوانی اختلالات اسکلتی-عضلانی ارتباط معنی دار وجود داشت. سابقه کار و ورزش شانس ابتلا به این اختلالات را کاهش داده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه شیوع اختلالات اسکلتی– عضلانی در کشاورزان قابل توجه می باشد. انجام مداخله های ارگونومیک در اصلاح وضعیت های بدنی مرتبط باکار، طراحی ابزار و انجام حرکات نرمشی در فواصل زمانی معین در  شغل کشاورزی ضروری می باشد.